Από την «Ζωή της άλλης», χάρη στην οποία ο ζεν πρεμιέ ουσιαστικά ανέβασε τις μετοχές του στο χρηματιστήριο του θεάματος και έκανε αρκετές κοριτσίστικες καρδιές να... σκιρτούν, εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη ευκαιρία να γίνει πρωταγωνιστής στα «Κλεμμένα όνειρα». Ο νεαρός ηθοποιός μιλώντας στην «Espresso της Κυριακής» αποκαλύπτει τα μυστικά του χαρακτήρα που υποδύεται όσο και πράγματα για τη ζωή του εκτός κάμερας.
- Από καλό παιδί που σε γνωρίσαμε στη «Ζωή της άλλης» σε βλέπουμε φέτος στα «Κλεμμένα όνειρα» σε έναν κόντρα ρόλο...Οχι απόλυτα κόντρα ρόλο. Φαινομενικά σίγουρα είναι, αλλά είναι ένας χαρακτήρας που έχει και τις καλές πλευρές του, απλώς δεν του έχει δοθεί η ευκαιρία να τις αναπτύξει. Από κει και πέρα όμως, ο Αρης έχει ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σαν ένα καλομαθημένο καλόπαιδο. Ζει με τα χρήματα της μαμάς και του μπαμπά, και κοιτάει την καλοπέρασή του.
- Σε δυσκόλεψε ο ρόλος; Εχεις βάλει και δικά σου στοιχεία για να γίνει πιο προσιτός στο κοινό;Οχι, δεν έχω βάλει δικά μου στοιχεία, γιατί προσπαθώ να ακολουθώ τους ρόλους όσο πιο πιστά μπορώ γι’ αυτό που είναι. Βέβαια, όπου κρίνεται ότι είναι καλό να μπει και κάτι επιπλέον δικό μου, εννοείται πως θα το κάνω. Πάντως το να υποδυθώ το κακό παιδί ήταν πρόκληση για μένα. Ηταν η ευκαιρία μου να δουλέψω και με τις αρνητικές πλευρές του εαυτού μου περισσότερο, παρά με τις θετικές που μελετούσα στις περισσότερες δουλειές μου.
- Σε βλέπουμε για ακόμη μία φορά σε καθημερινή σειρά με πολύωρα γυρίσματα. Δεν έχεις κουραστεί να παίζεις σε σειρές με τόσες απαιτήσεις;Κατ’ αρχάς, δεν έχει καμία σχέση ο όγκος της δουλειάς που είχα τα προηγούμενα δύο χρόνια με την τωρινή κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, είναι σχεδόν δέκα ώρες καθημερινά γύρισμα συν το διάβασμα στο σπίτι, που είναι πολλές σελίδες. Ομως είναι τόσο καλό το κλίμα και είμαστε τόσο δεμένη ομάδα και επιπλέον γνωριζόμαστε αρκετά, οπότε η επικοινωνία υπάρχει στον αέρα! Ο ένας λύνει και ο άλλος δένει! Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον!
- Φοβήθηκες ότι υποδυόμενος τον κακό κάποιοι θα σε μισήσουν;Δεν είναι τόσο αρνητικός ρόλος. Στη «Ζωή της άλλης» υπήρχε η έντονη αντίθεση του άσπρου-μαύρου, δηλαδή το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό. Ωστόσο, η Ελπίδα και η Ξένια είχαν και αρνητικές και θετικές στιγμές. Απλώς σε άλλους ρόλους αναδεικνύονται οι καλές στιγμές και σε άλλους οι κακές. Για εμένα, λοιπόν, φέτος αναδεικνύονται περισσότερο οι κακές στιγμές.
- Τι περιμένουμε να δούμε από τον Αρη που υποδύεσαι;Θα τον δείτε να στήνει παιχνίδια. Το αποτέλεσμα δεν το γνωρίζω ακόμη, αλλά δεν είμαστε πολλά επεισόδια μπροστά, γιατί αργήσαμε να ξεκινήσουμε. Τα γυρίσματα άρχισαν προς το τέλος Σεπτεμβρίου και οι προβολές τον Δεκέμβριο.
- Πριν από την υποκριτική είχες τελειώσει και γραφιστική; Ναι, είχα τελειώσει σε Τεχνικό Λύκειο.
- Πώς τελικώς σε κέρδισε η υποκριτική;Γενικώς, σε όλα τα καλλιτεχνικά δρώμενα που οργανώναμε στο Γυμνάσιο συμμετείχα. Στην Γ’ Λυκείου μπήκαμε σε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό, στον οποίο μπορεί να μην προκριθήκαμε, όμως αυτή η εμπειρία με εξιτάρισε τόσο πολύ που ήθελα να συνεχίσω. Πέρα από αυτό, γνώρισα τον Θοδωρή Κωνσταντόπουλο που ήταν στην «Απαγορευμένη αγάπη» και έπαιξα έναν πολύ μικρό ρόλο. Πήρα εγώ για τον εαυτό μου και πήραν και εκείνοι το ρίσκο να με εμπιστευτούν, αν και τελείως άπειρος, και έτσι ξεκίνησα. Από κει και πέρα, τα πράγματα εξελίχτηκαν από μόνα τους.
- Σε έχουμε δει σε καθημερινό σίριαλ, στο θέατρο, αλλά όχι ακόμη στη μεγάλη οθόνη.Θα ήθελα πάρα πολύ να κάνω κινηματογράφο. Δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία, αλλά ελπίζω να μου δοθεί κάποια στιγμή. Ομως ούτε και θέατρο έχω κάνει πάρα πολύ, περισσότερο έκανα τηλεόραση και φυσικά θα ήθελα να δοκιμαστώ και σε άλλα είδη, γιατί είναι άλλες οι συνθήκες στην τηλεόραση και άλλες στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Αλλωστε, το θέατρο έχει άλλο χτυποκάρδι για πάρα πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει το «cut». Η θεατρική παράσταση είναι ένας «ζωντανός οργανισμός» που ξεκινάει από την αρχή και φτάνει στο τέλος κάθε μέρα. Δεύτερον και πιο σημαντικό, είναι η επαφή με τον κόσμο. Εκείνη την ώρα παρακολουθείσαι από αρκετά ζευγάρια μάτια και πρέπει να δώσεις όσο μεγαλύτερη αλήθεια και ειλικρίνεια μπορείς για να σε πιστέψουν, να τους κερδίσεις και να σε παρακολουθήσουν με ενδιαφέρον.
Οι μουσικές και ζωγραφικές ανησυχίες
- Μου αποκάλυψες πριν πως η ζωγραφική είναι το χόμπι σου. Εχεις σκεφτεί να κάνεις κάποια έκθεση με τα έργα σου;Το έχω σκεφτεί, το έχω στα πλάνα μου και, αν όχι άμεσα, πάντως κάποια στιγμή θα το ήθελα πάρα πολύ. Σχεδιάζω πίνακες και είναι ήδη μέσα στο μυαλό μου αυτά που θα ήθελα να φτιάξω. Απλώς αυτήν τη στιγμή είμαι πάρα πολύ προσηλωμένος σε αυτό που κάνω και δεν έχω τον χρόνο να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Στο σπίτι μου έχω λίγα πράγματα. Πολλά σχέδιά μου είναι στη σχολή μου, στο σπίτι έχω σκίτσα πιο πολύ. Είναι αλήθεια ότι με τη ζωγραφική έχω να ασχοληθώ πολύ καιρό και μου έχει λείψει πολύ. Της υπόσχομαι ότι κάποια στιγμή θα επανέλθω.
- Ησουν και μέλος μουσικού συγκροτήματος;Με τη μουσική, όπως και με τη ζωγραφική, έχω να ασχοληθώ κάποια χρόνια. Ενώ μου δόθηκε όταν ήμουν μικρός η ευκαιρία να μάθω κάποιο όργανο, δεν την αξιοποίησα. Θα ήθελα πέρα από το τραγούδι να ασχοληθώ και με κάποιο όργανο. Με τα παιδιά από το συγκρότημα έχουμε επαφή και βλέπουμε. Υπάρχουν κάποια πλάνα να ενώσουμε ξανά το γκρουπ και, μάλιστα, άμεσα, νομίζω και μέσα στο καλοκαίρι.
«Κατέθεσα τις πινακίδες και έκοψα τις πολλές βόλτες»
- Ακουσα ότι λόγω της κρίσης κατέθεσες τις πινακίδες του αυτοκινήτου σου...Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω. Οπως και πολλοί άλλοι, ναι, έτσι έκανα κι εγώ.
- Τι άλλο έχεις περιορίσει λόγω κρίσης;Πέραν των αλλαγών που έχουν προκύψει σε κάθε άνθρωπο στα πρακτικά πράγματα, όπως αυτό με το αυτοκίνητο, έχω μειώσει τα έξοδά μου. Για παράδειγμα, οι βόλτες που κάνω δεν συγκρίνονται με το πόσο βολτάριζα παλιά με την κοπελιά μου. Το θέμα είναι ότι αυτήν τη μετάλλαξη που έχει συμβεί, να θεωρούμε δηλαδή δεδομένη τη μιζέρια και να παλεύουμε απλώς για να συντηρηθούμε, δεν μπορώ να την καταλάβω. Δεν γεννηθήκαμε απλώς για να συντηρούμαστε και έχω συνειδητοποιήσει ότι αυτή η αλλαγή είναι που με πληγώνει πιο βαθιά απ’ όλα.
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ/espresso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου